آلیاژهای فولادی و فولاد به مهندسی و ساخت و ساز کمک بسیار فراوانی می کند. براساس گزارش انجمن جهانی فولاد، ۱۸۶۸.۸ میلیون تن فولاد برای سال ۲۰۱۹ تولید شده است. این میزان نشان دهنده افزایش تولید تقریباً دو برابر نسبت به دهه گذشته است. فولاد تا کنون رشد کرده است و به یک ضرورت برای صنعت ساخت و ساز و ماشین آلات تبدیل شده است. این واقعیت را باید در نظر گرفت که، بدون از دست دادن کیفیت، قابل بازیافت است. در این مطلب به آلیاژهای فولادی می پردازیم .
معرفی انواع آلیاژهای فولادی
فولاد از آهن و کربن تشکیل شده است. آهن به وفور در پوسته زمین وجود دارد؛ کربن به آهن متصل می‌شود و یک ریزساختار مولکولی قوی تشکیل می‌دهد که به سختی و استحکام کششی فولاد کمک می‌کند. فولاد را می‌توان بر اساس ترکیب آن دسته بندی کرد. اصولاً چهار گروه عمده به شرح زیر است:
- فولاد کربن
- فولاد ضد زنگ
- فولاد ابزار
- آلیاژ فولاد
فولاد کربن
کربن آلیاژ اصلی فولاد کربنی است. یعنی ۲ درصد وزنی. همچنین حاوی مقدار کمی از عناصر آلیاژی مانند منگنز، سیلیکون است. فولاد کربنی را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد:
فولاد کم کربن
حاوی ۰.۰۴% تا ۰.۳۰% محتوای کربن است که به عنوان فولاد ملایم نیز شناخته می‌شود. محتوای کربن کم باعث جوش و برش آسان می‌شود.
فولاد کربن متوسط
حاوی ۰.۳۱% تا ۰.۶۰% کربن است. کربن متوسط از فولاد کم کربن قوی‌تر است.
فولاد کربن بالا
معمولاً بین ۰.۶۱% تا ۱.۵۰% کربن دارد. کربن بالای آن باعث می‌شود که جوشکاری مشکل شود. کربن‌های ملایم انعطاف پذیرتر از فولادهای پر کربن هستند. در لبه دیگر، فولادهای پر کربن دارای سختی هستند اما خواص شکل پذیری کمتری دارند. فولاد های کربنی قوی، مقرون به صرفه و به راحتی قابل بازیافت هستند.
آلیاژهای فولادی ، فولاد ضد زنگ
این نوع محصول آلیاژی است که مقاومت بسیار خوبی در برابر خوردگی دارد. عناصر آلیاژی اصلی عبارتند از کروم، نیکل، مولیبدن. محتوای آلیاژها در درجه های مختلف متفاوت است. کروم حداقل ۱۱ درصد وزنی دارد. رایج ترین درجه های فولاد ضد زنگ عبارتند از فولاد ضد زنگ فریتی، آستنیتی، مارتنزیتی و دوبلکس.
فولاد ضد زنگ به دلیل خواص چند منظوره خود، کاربردهای متعددی را ارائه می‌دهد. خواص استثنایی مختلف مانند استحکام، مقاومت در برابر خوردگی، شکل پذیری، سختی، جوش پذیری و مقاومت در برابر حرارت، فولاد ضد زنگ را به یک انتخاب ترجیحی در سراسر جهان تبدیل می‌کند. فولاد ضد زنگ به طور گسترده ای در تجهیزات پردازش مواد غذایی تجاری، ظروف آشپزخانه، ذخیره سازی و ساخت مواد شیمیایی، تجهیزات جراحی، استفاده دریایی، لوازم خانگی و غیره استفاده می شود.
آلیاژهای فولادی ، فولاد ابزار
همانطور که از نام آن مشخص است فولاد ابزار، آلیاژ مناسبی برای تبدیل به ابزار است. شایستگی این فولاد را می‌توان با ویژگی‌های متمایز آن تعریف کرد. به طور معمول، فولادهای ابزار سخت، مقاوم در برابر سایش، سفت و سخت هستند و لبه خود را در دماهای بالا نگه می‌دارند. فولاد ابزار، آلیاژ کربن است. عناصر آلیاژی اصلی آن تنگستن، کروم، وانادیم و مولیبدن هستند. این عوامل آلیاژی، کاربید را تشکیل می‌دهند و نقش غالبی در دستیابی به کیفیت دارند. به طور کلی، فولادهای ابزار برای بهبود سختی در معرض عملیات حرارتی قرار می گیرند.فولادهای ابزار بسیار سخت هستند. مقاومت آن در برابر ساییدگی و قابلیت تحمل تنش، آن را در صنایع مختلف مفید می‌کند و معمولاً برای ساخت چاقو، تمبر، برش، چکش و غیره استفاده می‌شوند.
فولاد آلیاژی
هنگامی که فولاد کربنی با یک یا چند فلز آلیاژ می شود، فولاد آلیاژی تشکیل می شود. فلزات آلیاژی آن‌ها منگنز،سیلیکون، نیکل، تیتانیوم، مس، کروم و آلومینیوم است. ادغام های متناسب مختلف سختی بهبود یافته، مقاومت در برابر خوردگی برتر، شکل پذیری بهبود یافته، جوش پذیری و افزایش استحکام را ارائه می‌دهند. تغییر ترکیب آلیاژ منجر به تشکیل طیف وسیعی از کاربردها می‌شود. صدها محصول را می‌توان با فولاد آلیاژی تولید کرد.این محصول در صنایع مختلفی مانند خودروسازی، معدن، راه آهن، ماشین آلات و غیره کاربرد دارد.
فولاد آلیاژی
فولاد آلیاژی از ترکیب چهار نوع فولاد بر اساس استانداردهای موسسه فولاد و آهن آمریکا تولید می‌شود. درواقع یک نوع آلیاژ است که در صنایع بسیاری با عملکردهای متفاوتی در نوع‌های مختلف به کار گرفته می‌شود. در صنایعی مانند نفت، پتروشیمی، هواپیماسازی، خودروسازی، کشتی‌سازی، صنایع غذا سازی، تولید لوازم آشپزخانه و … از این محصول استفاده می‌شود.
این محصول به دلیل قابلیت‌هایی که دارد مانند استحکام، مقرون‌به‌صرفه بودن، ارزان‌قیمت بودن، دسترسی آسان، استخراج راحت و تولید یکی از پرکاربردترین مواد در صنایع مختلف است.هرگاه در مرحله ذوب فولاد، عناصر مختلف باهدف تولید فولاد آلیاژی با ترکیبات خاص به فولاد اضافه شود یک فولاد آلیاژی تولید می‌شود. کربن مهم‌ترین عنصری است که به‌منظور نرم شدن و تعیین درجه سختی فولاد اضافه می‌شود.
هر چه میزان کربن اضافه‌شده بیشتر باشد درجه سختی، میزان جوش‌پذیری و شکنندگی آن افزایش‌یافته و برعکس هر چه مقدار کربن کمتر باشد خاصیت نرم بودن در آن افزایش می‌یابد. به همین علت برای تولید این فولاد، مقدار متعادلی از کربن را اضافه می‌کنند تا ضمن داشتن سختی از جوش‌پذیری مناسبی نیز برخوردار باشد.
گروه صنعتی فولاد کاران از سال ۱۳۷۰فعالیت خود را در زمینه‌ی تولید و تامین مقاطع مختلف فولادی و آهن, از قبیل میلگردهای فولادی و آلیاژی , میلگردهای ساختمانی, انواع مقاطع ترانسمیسیون , ورق‌های آلیاژی , ورق‌های روغنی و سیاه و گالوانیزه‌ی هفت الماس ,آغاز نموده است . تلاش مجموعه فولادکاران در این مدت در جهت رضایتمندی و تامین دقیق سفارشات معطوف بوده است.
ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید:
اینستاگرام : https://www.instagram.com/folad_karan_tehran
فیسبوک: https://www.facebook.com/jamal.fazli.948
لینکدین: https://www.linkedin.com/in/jamal-fazli-65890a1b6
پینترست: https://nl.pinterest.com/fuladk
